Özel gereksinimli bireylerin eğitimsel ihtiyaçlarını onların bireysel özellikleri doğrultusunda doğru ve etkili bir şekilde karşılayabilmede, özel eğitim sürecinde etkili müdahale programlarının işe koşulması önemli bir rol oynamaktadır. Etkili müdahale programlarının hazırlanıp uygulanabilmesi kadar önemli olan bir başka unsur ise tanılama sürecidir. Çünkü özel gereksinimli bireylerin özel eğitim hizmetlerinden yararlanabilmeleri ancak doğru tanılama ve etkili müdahale ile mümkün olabilecektir. Tanılamanın ne kadar geçerli ve güvenilir bir bağlamda yürütüldüğü özel eğitim hizmetlerinden yararlanacak olan bireylerin doğru belirlenmesinden onlar için geliştirilecek olan müdahale programlarının içeriğine kadar etkili olmaktadır. Hem doğru bireylerin özel eğitim sürecine dâhil edilmesi hem de sunulacak olan eğitim hizmetleri üzerinde bu denli etkili olan tanılamanın nasıl yapılması gerektiği bu alanda çalışmalar yapan uzmanlar arasında uzun bir süredir tartışma konusudur. Tanılamada kullanılan yaklaşımların birbirlerine göre birtakım farklılıklar göstermesi de bu tartışmaların bir ürünüdür. Benzer bir durum diskalkulinin farklı tanımlarının yapılmış olması nedeniyle diskalkuli tanılama süreci için de geçerlidir. Dolayısıyla diskalkulinin tanılama süreci ve bu süreçte kullanılabilecek yöntemlere ilişkin de bir fikir birliğinden bahsetmek oldukça zordur (Gifford, 2006; Gifford & Rockliffe, 2012; Mutlu & Akgün, 2017 akt. Can, 2020).
Diskalkulik çocukların erken yaşta teşhis edilmeleri eğitimsel becerilerinin gelişimi açısından oldukça önem arz eder (Geary, 2011; Passolunghi ve Lanfranchi, 2012). Erken müdahalelerle öğrencinin yaşadığı problemin kökenine daha hızlı ulaşılır (Passolunghi ve Lanfranchi, 2012). Ayrıca erken yaşlarda müdahalede bulunarak matematik performansında iyileşmeyi sağlamak beyin plastisitesinin (esnekliğinin) küçük yaşlarda çok daha fazla olması nedeniyle daha kolay olabilir
(Thomas, 2012)